Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

zaimek wskazujący

См. также в других словарях:

  • zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

  • sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam …   Słownik języka polskiego

  • wskazać — dk IX, wskażę, wskażesz, wskaż, wskazaćał, wskazaćany wskazywać ndk VIIIa, wskazaćzuję, wskazaćzujesz, wskazaćzuj, wskazaćywał, wskazaćywany 1. «pokazać, gdzie się coś lub ktoś znajduje, skierować czyjś wzrok, czyjąś uwagę na coś, na kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • ów — + owa, owo 1. «zaimek wskazujący towarzyszący rzeczownikowi, dziś najczęściej o zabarwieniu książk. i podn.» a) «wyróżniający kogoś lub coś spośród innych istot, przedmiotów podobnych; ten, ten właśnie» Oto ów znajomy. Tak się skończył ów sławny… …   Słownik języka polskiego

  • on — I m, D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. jego, go, niego, NMs. nim; ona ż DC. jej, niej, B. ją, N. nią, Ms. niej; ono n D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. je, nie, NMs. nim; lm M. m. os. oni, ż. rzecz. one, D. ich, nich, C. im, nim …   Słownik języka polskiego

  • oto — 1. «wyraz kierujący uwagę na kogoś lub na coś, przedstawiający kogoś, wskazujący na kogoś, na coś; to jest…, to właśnie…» Oto nasz dom. Która to twoja córka? Oto ona. Oto książka, którą lubię najbardziej. 2. «wyraz poprzedzający streszczenie,… …   Słownik języka polskiego

  • ten — m odm. jak przym., D. tego, B. tego (żyw.) a. ten (nieżyw.); ta ż, DCMs. tej, B. tę, N. tą; to n, D. tego, B.=M.; lm M. m. os. ci a. ż. rzecz. te, DMs. tych, B. m. os. tych a. ż. rzecz. te 1. «zaimek wskazujący, będący określeniem rzeczownika,… …   Słownik języka polskiego

  • deiktyczny — «poglądowy, pokazowy» Deiktyczna metoda nauczania. ∆ jęz. Partykuła deiktyczna «partykuła wskazująca» ∆ Zaimek deiktyczny «zaimek wskazujący nawiązujący do elementów sytuacji (w odróżnieniu od anaforycznego)» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… …   Słownik języka polskiego

  • pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… …   Słownik języka polskiego

  • tu — 1. «zaimek wskazujący miejsce, gdzie się coś lub ktoś znajduje, gdzie się coś dzieje, odbywa lub ma odbyć» Co tu się dzieje? Skąd tu przyszedłeś? Tu mieszkamy. Gdzie tu są drzwi? ∆ Tu a tu «w jakimś miejscu już wiadomym, którego mówiący bliżej… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»